Çelik
Kalp
Bir ateş yaktım
Bin mil ötede
Evime giden uzun yolu aydınlatmak için
Bir kuyrukluyıldızı sürerim, kuyruğum uzun ve kalıcıdır
Sessizlik, ağır bir taştır
Dünyayla savaşırım
ve verebildiklerinin hepsini alırım
Bazen kalbimin kırıldığı zamanlar olur
Rüzgara karşı yürümek için, adımı duymak için doğmuşum
Nerede olursam olıyım, yalnızım
Kalk ve savaş,
kalbinle yaşa
Her zaman bir şans daha vardır
Ölmekten korkmuyorum
Kalk ve savaş, hissettiğini söyle
Çelik bir kalple doğmuşsun
Arkanda kalan köprüyü
yak, geriye dönüş şansı bırakma
Eve giden tek bir yol var
O gülenler ve yolu tıkayanlar
Ve birbirlerinin gırtlağını kesenler
Eriyen kar gibi düşecekler
Bizim yükselişimizi görecekler, gözümüzdeki ateşle
Başlarını eğecekler, kalpleri kırılacak
İşte o zaman biz güleceğiz ve onlar diz çökecekler ve
Bu çelik kalbin kolay kolay kırılamayacağını görecekler
Kalk ve savaş,
kalbinle yaşa
Her zaman bir şans daha vardır
Ölmekten korkmuyorum
Kalk ve savaş, hissettiğini söyle
Çelik bir kalple doğmuşsun